U hebt haar al herkend natuurlijk: Jannie de Jong, eens keukenmeid bij notaris Wierdema, bij wie ze werkte van januari 1954 tot 16 augustus 1961. Op die dag verdween Jannie, en niemand in Dirkswoud wist waar ze heen was gegaan. De Dirkswoudenaer heeft kosten noch moeiten gespaard en uiteindelijk hebben zij contact opgenomen met hun correspondent in Zuid-Amerika, die in Valparaiso (Chili) een interview heeft gehouden met Jannie.
- U bent Jannie de Jong, geboren 8 juli 1932 te Dirkswoud?
- Ja, dat ben ik.
- Werkzaam bij notaris Wierdema van 4 januari 1954 tot 16 augustus 1961?
- Dat klopt ook, ja.
- Vertel er eens wat meer over.
- Notaris Wierdema (ik mocht Johan tegen hem zeggen, maar dat deed ik nooit) leek een buitengewoon aangenaam mens om voor te werken. Totdat hij elke dag de keuken in kwam, zo tegen half elf, en foto’s van me ging maken. Hij was zo alleen en eenzaam, zeurde hij steeds. Kon ik hem daar niet bij helpen, enzovoorts. Zijn vrouw was overleden. Enfin, op een middag ga ik naar boven, ik kijk in zijn nachtkastje en wat vind ik daar? Pagina’s uit De Lach met plaatjes van halfnaakte dames, waarop hij mijn gezicht had geplakt. Ik nam aan dat hij zich daaraan verlustigde.
- Dat vond u niet passen in een arbeidsverhouding.
- Daar kwam nog bij dat mijn man, Diego de la Luna, die zomer in Dirkswoud op vakantie was geweest en we hadden elkaar ontmoet. Ik kon met hem meereizen naar Chili. Dat deed ik toen ik die vieze plaatjes had gevonden.
- Maar u heeft notaris Wierdema nooit aangeklaagd?
- Nee, waarom zou ik? Ik heb eenvoudig mijn dienst als keukenmeid bij hem beëindigd en ik ben heengegaan.
Daarmee is dat raadsel tenminste opgelost. Ook het latere gedrag van de notaris is zo een beetje inzichtelijk gemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten