Elk dorp in Nederland kent wel zijn moordverhaal, het bekendst is de Moord van Raamsdonk. Zo is ook Dirkswoud niet gespaard gebleven. Hier volgen de gruwelijke details.
Dirkswoud is een dorpje, gezapig van snit,
katholiek bovendien, so that’s good, isn’t it?
Op het fraaie adres van de Oosterzij 9
daar woonde een man en die heette Verstegen.
Verstegen keek neer op zijn buren van 11,
want die woonden heel vies en nou ja, zeg nou zelf.
Hun tuin was ook groot en niet goed onderhouden,
kevertjes tripten en katten miauwden
en kippen en honden en loslopend vee.
Alles liep los en Verstegen zei: nee!
Hij ging eerst te biecht bij pastoor E. de Zeeuw.
Die zei hem ‘Je doet maar’ en liet toen een geeuw.
Dit feitenverslag is nu, dames en heren,
op ’t punt dat Verstegen bedacht: ‘Mijn geweren!’
Hij pakte er twee (en een dolkmes en bijl)
en hij liep door Dirkswoud, hij liep wel een mijl.
Tot hij bij Oosterzij 11 aankomt. Belt.
Opengedaan. En daar was het geweld.
Schoten (wel twintig) en steken en klieven,
de familie was niet op haar beste qui vive.
Gevolg dus: twee doden en vele gewonden,
die door de dokter snel werden verbonden.
De heer Verstegen zegt nu nog, heldhaftig:
‘Ik deed het zo weer, maar ik ben nu al taftig.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten